رابطه رژیم غذایی زنان با سردردهای میگرنی

به خوبی شناخته نشده است. ما به دنبال توصیف الگوهای معمول مصرف رژیم غذایی و کیفیت رژیم غذایی در یک نمونه سراسر کشور نماینده زنان با و بدون سردرد شدید یا میگرن میباشیم. ما همچنین بررسی کردیم که آیا رابطه بین میگرن و رژیم غذایی با وضعیت وزن تغییر میکند یا نه.

مواد و روش ها. در این تجزیه و تحلیل، 3069  زن سن 20-50 سال، مبتلا به میگرن و یا وضعیت سردرد شدید، که در مطالعه آزمون تغذیه و سلامت ملی ، 1999-2004 شرکت کردند، با استفاده از پرسشنامه بررسی شدند. زنانی که سردردهای شدید و یا میگرن را تجربه کردند به عنوان میگرن برای اهداف این تجزیه و تحلیل مشخص شدند. الگوی مصرفی رژیم غذایی (مصرف و فرکانس خوردن کم و پر مصرف) و کیفیت رژیم غذایی با شاخص تغذیه سالم، سال 2005 اندازه گیری شده، با استفاده از یک رژیم غذایی 24 ساعته تعیین شد.

نتایج. الگوهای مصرف رژیم غذایی به طور قابل توجهی میان زنان با و بدون میگرن متفاوت میباشند. زنان با وزن طبیعی مبتلا به میگرن کیفیت رژیم غذایی بطور قابل توجهی پایین تری (شاخص تغذیه سالم، نمره کل2005) نسبت به زنان بدون میگرن داشتند (52.5 ± 0.9 vs 45.9 ± 1.0;P < .0001).

نتیجه گیری. در حالی که یافته ها تفاوتی را در الگوهای مصرف رژیم غذایی در میان زنان با و بدون میگرن نشان نمی دهند، کیفیت رژیم غذایی با وضعیت میگرن در زنان با وزن طبیعی تغییر میکند. یک تجزیه و تحلیل آینده نگر رای ایجاد چگونگی ارتباط رژیم غذایی با شروع میگرن، ویژگی های آن، و ویژگی های بالینی در افراد با وضعیت وزن متفاوت مورد نیاز است.

مقدمه میگرن چیست ؟
میگرن، اختلالات عصبی عروقی مشخص است با حملات راجعه درد ناتوان کننده همراه با ترس از نور، ترس از صدا، تهوع، استفراغ و حساسیت به حرکت، که یک مشکل بهداشت عمومی چشمگیر در ایالات متحده می باشد. میگرن بسیار رایج است، 17 درصد از زنان و 6 درصد از مردان را تحت تاثیر قرار میدهد، [1] و بار اقتصادی و اجتماعی آن قابل توجه است. میگرن باعث 112 میلیون روز بستری در هر سال شده، همچنین اختلال قابل توجهی در اشتغال و زندگی خانوادگی ایجاد نموده. [2،3] علاوه بر این، هزینه های از کار افتادگی و درمان مرتبط با میگرن در ایالات متحده سالانه بیش از 24 میلیارد $ است. [2،4]

میگرن و تغذیه و ارتباط با چاقی :
میگرن همراه با چاقی و دیگر بیماری های مزمن است و این خطر ممکن است در زنان در سن باروری قویتر باشد [5-9]. اگر چه مکانیسم های زیر بنایی لینک میگرن-چاقی به خوبی درک نشده است، یک مکانیسم قابل قبول فرآیندهای التهابی به اشتراک گذاشته شده است. فرضیه این است که چاقی، وضعیت التهابی مزمن درجه پایین است، که ممکن است واکنش عصبی عروقی در میگرن را تشدید کند. [10-12] میگرن و چاقی نیز ممکن است از طریق عوامل مشترک خطر رفتاری در ارتباط باشند که التهاب بیشتر را، در رژیم غذایی نامتناسب افزایش میدهد.

زنان چاق مبتلا به میگرن :
گروه ما اخیرا نشان داد که زنان چاق مبتلا به میگرن در روز تقریبا 1.5 ساعت کمتر صرف فعالیت های فیزیکی مورد نظر اندازه گیری شده در مقایسه با زنان چاق بدون میگرن میکنند. [14] با این حال، اینکه آیا الگوهای معمول مصرف رژیم غذایی در زنان با و بدون میگرن متفاوت است، و آیا رابطه متفاوت بین رژیم غذایی و میگرن تحت تأثیر وضعیت وزن است یا نه، شناخته شده نیست.

پزشکان، میگرن و تغذیه :
پزشکان به مدت طولانی نقش رژیم غذایی در درمان میگرن را مورد بحث قرار دادند. [15،16] با توجه به فرایندهای التهابی زمینه میگرن، هم ناهنجاری های متابولیک و هم آلرژی غذایی در شروع میگرن دخالت دارند. محرک های غذایی رایج ذکر شده شامل شکلات، پنیر، گوشت فرآوری شده، و شراب قرمز میشود. [17] با این حال، تا به امروز، هیچ مطالعه ای به صراحت از نقش غذاهای خاص در میگرن حمایت نکرده است. با این حال، حذف رژیم غذایی اغلب بصورت بالینی برای کاهش حملات میگرن توصیه می شود. [17،18] تحقیقات دیگر نشان می دهد که تناوب خوردن، زمان وعده غذایی، و ترکیب مواد غذایی پرمصرف رژیم غذایی نیز ممکن است نقشی در میگرن ایفا کند. به طور خاص، مطالعه ای برروی بیش از 1000 بزرگسال مبتلا به میگرن دریافته است که روزه با شروع میگرن در 57٪ از بیماران همراه بود. [22] علاوه بر این، نتایج حاصل از یک مطالعه آزمایشی کوهورت آینده نگر که اثرات یک مداخله در رژیم غذایی کم چرب در میگرن را مورد ارزیابی قرار داد، ارتباط بین مصرف بالاتر چربی و تناوب سردرد بالاتر را در ابتدا نشان داد، و کاهش قابل توجهی در تناوب، شدت، مدت سردرد ، و استفاده از دارو درپی کاهش قابل توجه در مصرف چربی بعد از مداخله را نشان داد. [23] این یافته ها نشان می دهد که یک معاینه دقیق و جامع تر الگوهای رژیم غذایی در افراد با و بدون میگرن توضیح بهتری را برای رابطه رژیم غذایی و میگرن ارائه خواهد داد.

هدف از مطالعه حاضر دوگانه بود. اول، ما به دنبال توصیف الگوهای معمول مصرف رژیم غذایی، از جمله ترکیب مواد میکرو و ماکرو، تناوب غذا خوردن، و کیفیت رژیم غذایی، در زنان با و بدون میگرنی بودیم که در آزمون بررسی سلامت و تغذیه ملی (NHANES) شرکت کردند. با توجه به مطالعات قبلی انجام شده در نمونه های کلینیکی کوچکتر که ارتباط میگرن را با تناوب نامنظم غذا خوردن و رژیم غذایی با چربی بالا نشان میدهند، [20،21،23] فرض است که زنان مبتلا به میگرن غالبا با تناوب کمتر غذا میخورند، یک رژیم غذایی با چربی بالاتر مصرف میکنند، و کیفیت رژیم غذایی کلی ضعیفتری در مقایسه با افراد بدون میگرن دارند. دوم، ما بررسی کردیم که آیا رابطه بین میگرن و الگوهای مصرف رژیم غذایی با وضعیت وزنی تغییر میکند یانه. با توجه به ارتباط بین چاقی و خطر ابتلا به میگرن، و این واقعیت که رژیم غذایی یک عامل خطر مستقل برای چاقی است، [24] پیش بینی کردیم که وضعیت وزن ارتباط بین رژیم غذایی و میگرن را مختل می کند. با این حال، با توجه به نقش رژیم غذایی در التهاب و بیماری های مربوط به میگرن و مرتبط با چاقی از جمله فشار خون بالا و سطح کلسترول خون، ما نیز فرض بر آن گذاشتیم که وضعیت وزن ارتباط بین رژیم غذایی و میگرن را تغییر میدهید. [6،7،13] به عنوان مثال، در یک زن چاق که در حال حاضر دارای یک سطح قابل توجهی از التهاب است، خوردن یک رژیم غذایی موافق-التهابی با اسیدهای چرب امگا 3 کم و اسیدهای چرب  امگا 6 بالا ممکن است بطور متفاوتی به وضعیت میگرن در مقایسه با ک زن با وزن طبیعی مرتبط باشد.